“(Ey Habibim!) De ki, Eğer siz Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın! Zira Allah çok bağışlayandır, eşsiz merhamet kaynağıdır.”(Ali İmran: 3/31)
“Şüphesiz, sizden Allah'a ve âhiret gününe kavuşmayı uman ve Allah'ı çok ananlar için, Allah'ın Peygamberinde güzel örnekler vardır.”(Ahzab: 33/21)
“Bu ümmetin ürettiği bilginin tümü Sünnet’ in şerhidir. Sünnet’ in tümü Kur’an’ın şerhidir. Kur’an’ın tümü Allah’ın güzel isimlerinin ve yüce sıfatlarının şerhidir. Allah’ın isim ve sıfatları da İsm-i Azam’ın şerhidir.”(İmam Şafii)
“Bugün körelmeye yüz tutmuş hassasiyetler, ubudiyeti (kulluğu) unutmuş zihinler, hırs, tamah, kibir ve güç tutkusuyla kararmış kalpler, belleğini yitirmiş, medeniyetinin tüm değerlerini heba etmiş toplumlar onun mevlidini (doğumunu) idrak ederek, Peygamber Efendimizin (sav) örnekliği ve rehberliğiyle yeniden bir doğuşa muhtaçtır.”(Mehmet Görmez, Diyanet İşleri Başkanı)
KURALIM KARDEŞLİĞİ!
Aziz dost! Gel şu kitabı alalım elimize,
Ağır ağır okuyalım, bakalım kendimize,
Allah kelamında hâşâ, bulunmaz bir yanlışlık,
Varsa eksiklik bizdedir, Hak yoldan bir sapmışlık.
Önce cahiliye döneminden girelim söze,
Karanlık üstü karanlık, ışık gelmiyor göze,
Değerler tarumar olmuş, zulüm dimdik ayakta,
İnsanlık feryat ediyor, mazlum arşa bakmakta.
Âdem’le Havva’nın çocukları, kanlar akıtır,
Kardeşin eziyeti, Kabil’e rahmet okutur,
Burda insanlık ölmüş, ayaklar altında namus,
Kudretten inmezse çare, bitmeyecek bu kâbus.
Açıldı rahmet kapısı, çölü aydınlattı Nur,
İnsanlar eşit kılındı, kalplere geldi huzur,
Çekildi tevhid bayrağı, bir arada kardeşler,
Hakk’ın gelişiyle bitti zulüm, kapandı defter.
Güneş’in doğuşuyla, müminler kardeş kılındı,
İman esas alınınca; ırklar, renkler silindi,
Bak! Ensar ile Muhacir, kardeşlikte ilk örnek,
Ashabın bir meziyeti, kardeşi üstün görmek.
Kitabın hükmü kesin: “Kardeştir yalnız müminler”,
Kardeşliği bozar küfür, bunu böyle bilsinler,
Dostlukta esastır sevgi, samimiyet zirvede,
Can, mal, namus bir emanet, dokunulmaz bu dinde.
Bize indirilen kitap: Sözlerin en güzeli,
Lâkin kalpler bölük pörçük, mana elden gideli,
Maksat göz ardı edilmiş, katı bir şekilcilik,
Ziyaretler bayramlarda, sadece göstermelik.
Tembellik sarmış benliği, sanal âlem esiri,
Herkes kendi dünyasında, görünmez hiç tesiri,
Kardeşi ölse açlıktan, vicdanını sızlatmaz,
Yıkılsa cihan emin ol, kılını kıpırdatmaz.
Dudak ucundaki Kur’an, artık kalbe inmeli,
Bir nefha ile Müslüman, yeniden dirilmeli,
Sevgiyle yeşersin kalpler, kibir, hırstan vazgeçip,
Yaptığı gibi ashabın, kurulmalı kardeşlik.
Yolcu! Artık şu kitabı alalım elimize,
Yavaş yavaş sindirelim, gelelim kendimize,
Allah kelamında hâşâ, bulunmaz bir yanlışlık,
Varsa eksiklik bizdedir, Hak yoldan bir sapmışlık.
(Yusuf KAMBUR)