1993 yılından bu yana Çaykur Rizespor’un peşinden bıkmadan usanmadan koşup duruyoruz. Yaşanması gereken, ya da yaşanmaması gereken ne varsa yaşadık. 1999 yılında Süper Lig’in kapısından döndük. Milenyumun ilk yılında Süper Lig’e çıktık. 2 yıl sonra düştük bir yıl sonra yeniden çıktık. Tarihimizde ilk kez üst üste 5 yıl Süper Lig’de mücadele ettikten sonra bir kez daha elveda deyip 1. Lig’e düştük. 5 yıl 1. Lig’de mücadele verdikten sonra yeniden Süper Lig’e geri döndük. Bu son 13 yılda 3. Süper Lig’e çıkışımız. Şampiyonluk sahiden çok güzel bir duygu. Hele o futbolcuların gözlerindeki sevinci, aileleri ile kucaklaşmaları yok mu? Bunların hepsi görülmeye değer. Tüm zorlu sezona değen dolu dolu duygular. Ama tabi her şeyin güzel bir yanı var. Bir gazeteci için kötü haber yapmak yerine, hep güzeli yakalamak için uğraş vermesi gibi bir şey yoktur. Şampiyonlukta böyle. Ç,Rizespor’ da son 5 yılda bizlerinde sıkıntı duyduğu çok haber yaptık. Yaptık ama gerçek olanları da yazmak zorundaydık. Şimdi ise sadece pembe haberler. Şampiyonluk hikayeleri, futbolcuların anıları, neler olup neler bitti. Bunları hep size aktırdık aktarmaya da devam edeceğiz. Bu şampiyonluğun benim için çok daha fazla önemi var. Çünkü Türkiye’nin Efsane teknik direktörü Mustafa Denizli ile yaşadık. Denizli, Rizespor’un 5 yıl aradan sonra Süper Lig’e çıkartırken bize de çok şey öğretti. Herkese ayrı bir güç verdi. Zaferin arkasında Denizli var. Şimdi Çaykur Rizespor için yeni bir dönem Süper Lig dönemi başladı. Belki sizler tarafından bu satırlar okunduğunda Rizespor’ da kökü değişiklikler olacak. Belki de bu şampiyonlukta yer alan isimlerden birçoğu bir daha Rizespor’u uzaktan izleyecekler. Ama onlar asla unutulmayacaklar. Artık bitti. Şimdi Süper Lig’de Rizespor’da var. Her Rizelinin onlara teşekkür borcu var. Bize futbolda dolu hayatlarımızın en güzel günlerini yaşattılar. Bizim için uzak duyguları bize yaşattılar. İnanınca neler yapılabileceğini anlattılar.