NEFi’YE NAZİRE! ŞİİR

"Gökten nazire indi ’Siham-ı Kaza’sına

"Gökten nazire indi ’Siham-ı Kaza’sına Nef’i diliye uğradı Hakk’ın belasına" Padişahım, günahtı; o söz neyine battı Onun acı ölümü yüreğimi kanattı. Şahım sana sözüm yok, sözüm meclis dışarı Sizi şöyle görünce oldum böyle haşarı: Almışlar ellerine re’ylerini ulusun Öteki olanlar da ulusun da ulusun! Cebi delik idiler şimdi giyer Paris’ten Hala da doymamış ya re’y istiyorlar bizden Binalar dikiliyor dışı çağın gereği İçine girin bakın çürük bütün direği Teğetine inandık vatandaş oldu yamuk Koltuk isteme kardeş, olamazsan dalkavuk Ellerinde diploma cinsi ilkokul lise Serilmişler koltuğa yer seçiyorlar bize. Doktor, öğretmen ne ki onlar sanki canavar! Böyle devam edersek daha çok çekecek var! Ben söylerim mizansız etraf dinler izansız, Hoşuna gitmeyenler beni eder imansız. Kapınız sizin olsun, biz geçmeyiz eşikten Kandıracaklarınız, yeni inmiş beşikten! Ye kürküm ye, ye kürküm, tıksırıncaya kadar tıkın Uyandık o gafletten şimdi başlıyor akın! Yeni kart icat oldu adı da "icramatik" Cepte para kalmadı, kurtar ey Bankamatik. Saç sakallar uzamış alamıyoz(!) permatik Vatandaşın bu hali bundan böyle dramatik! Şahım sana sözüm yok, çırakların çok mahir(!) Yaşamı zehrettiler, sizin de olsun zehir! Ey Dadaş Şair Üstad, sözde pervamız olmaz Korkaklardan olursak vatan bahtiyar olmaz! Dilim, dikenlerini savurdu birer birer Biri ondan kaçarken, birilerine girer! Ben özendim Nefi’ye, atın köprüden beni, Siz Müslüman iseniz çıkarın dinden beni!