Çocuğunuza Söylememeniz Gereken 8 Cümle

Uzman Psikolog Tuğçe Yılmaz konu hakkında önemli bilgiler verdi.

Ebeveynler olarak çocuğumuzu yetiştirirken zaman zaman hatalı söylemlerde bulunabiliyoruz. bu söylemler bazen çocuklarımıza hayatları boyunca taşıyacakları kaygıları, korkuları ya da gereksiz sorumlulukları yüklememize sebep oluyor. Çocuklarımızla aramızdaki ilişkiyi bozacak noktalara gelebiliyor. Bu yüzden çocuklarımızla konuşurken cümlelerimizi doğru seçmemiz çok önemli. Şımarık, dik başlı, inatçı gibi...etiketlemelerle büyüyen çocuklar bir süre sonra bunları bünyelerine kabul ediyorlar. Onlara yüklediğiniz bu sıfatlara uygun davranmaya başlıyorlar. ''ABLALAR/ABİLER KORKMAZ'' Bazen çocuklarımızı cesaretlendirme niyetiyle kurduğumuz bu cümlenin çocuklarımızın duygularını küçümsediğimiz algısını yaratacağını düşünmeliyiz. Korkan bir çocuk anlaşılmak ister. Burada onu bu tarz cümlelerle cesaretlendirmek yerine, korkunun altında yatan duyguyu bulup çıkarmak ve onun üzerine çalışmak gerekir. ''SENİ BIRAKIP GİDERİM'' Bu tarz konuşmalar çocukta ayrılık kaygısına sebep olabiliyor. Ayrılık kaygısı yaşayan bir çocuk anneye daha bağımlı hale geliyor. Uykuya dalmada zorluk, okula gidememe gibi sorunları da beraberinde getiriyor. ''BÜYÜKLERİNE KARŞI GELME, NE OLURSA OLSUN SAYGILI OL'' Çocuklara saygının tek taraflı değil karşılıklı olması gerektiği duygusunu aşılamak çok önemlidir. Kültürel olarak büyüklere koşulsuz saygı duyulması gereken bir toplumda yaşasak da saygının karşılıklı olması gerektiği, çocukların da saygı duyulması gereken bireyler olduğu ve bazı haklarının olduğu fikri çocuklara aşılanmalıdır. ''ŞU AN ÇOK MEŞGULÜM GİT BAŞIMDAN'' Bu cümle çocuğa kendini değersiz hissettirebilir. Çocukların büyüklerin ilgisine ihtiyacı vardır. Tabi ki her zaman uygun olup onlarla ilgilenmemiz mümkün değil ama bunu ‘Ben de seninle vakit geçirmek istiyorum ama şu an bir işim var, işimi hallettikten sonra seninle ilgileneceğim’ şeklinde söylemek daha doğru olacaktır. ''SEN BUNU YAPAMAZSIN YA DA SEN HER ŞEYİ BAŞARABİLİRSİN'' Bu iki tabir de yanlış tabirlerdir. Çocuklara azmi, çalışmayı, sebat etmeyi öğretmek doğru olan davranıştır. Sürece odaklanmak emeğini takdir etmek onların kişisel olarak emek vermenin önemini kavramalarına yardımcı olur. ''BENİ ÜZERSEN HASTA OLURUM DEMEYİN'' Çocuklarınıza anksiyete yüklemekten başka bir işe yaramaz. Sizin hastalık durumunda tüm suçu kendinde görür. Bunu içselleştiren çocuk kendini suçlar bu da ilerleyen dönemlerde psikolojik sorunlar olarak gün yüzüne çıkabilir. ''NEDEN ONUN GİBİ DEĞİLSİN'' Çocukları başka akranlarıyla kıyaslamak çocuğun kıskançlık duygularını harekete geçirir. Sürekli kıyaslanan bir çocuk sorumluluk almaktan kaçınır. Sosyal ilişkilerinde zorluk yaşayabilir. Kendini yetersiz ve değersiz hissedebilir. Çabalarının görülmediği fikrine kapılıp, çabalamayı bırakabilir. Anlaşılmadığını düşünerek içine kapanabilir.